Ήττα δεν είναι μόνο η πτώση. Είναι και η πίστη σου ότι την επόμενη φορά θα είσαι εσύ ο νικητής. Όταν οι αποτυχίες σου έρχονται η μια μετά την άλλη, μπορείς ακόμη να ονειρεύεσαι ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, ώστε να απολαύσεις την επιτυχία. Τι όνειρα να κάνει εκείνος που οι αλλεπάλληλες επιτυχίες του τον έχουν πείσει ότι αύριο πάλι η επιτυχία είναι έτοιμη να τον υποδεχθεί; Πόσο δίκιο είχε ο θεατής εκείνος στην 83η Ολυμπιάδα που, βλέποντας τους δυο γιους του Διαγόρα μετά την ανακήρυξή τους σε Ολυμπιονίκες να τον περιφέρουν στους ώμους των, φώναξε: πέθανε επιτέλους, Διαγόρα! Μην έχοντας χάσει σε κανέναν αγώνα ο Διαγόρας δεν είχε τίποτα αξιόλογο να περιμένει πλέον. Οι πιο ένδοξες στιγμές της ζωής μας, λέει ο Φλωμπέρ, δεν είναι οι λεγόμενες ημέρες της επιτυχίας μας. Είναι οι μέρες εκείνες που, ύστερα από την απόρριψη και την απελπισία, αισθάνεσαι να μεγαλώνει μέσα σου η θέληση για ζωή με την υπόσχεση μαζί για μελλοντικά επιτεύγματα.
